www.grafoman.fora.pl
każdy pisać może
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Profil
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
Forum www.grafoman.fora.pl Strona Główna
->
Recenzje
Napisz odpowiedź
Użytkownik
Temat
Treść wiadomości
Emotikony
Więcej Ikon
Kolor:
Domyślny
Ciemnoczerwony
Czerwony
Pomarańćzowy
Brązowy
Żółty
Zielony
Oliwkowy
Błękitny
Niebieski
Ciemnoniebieski
Purpurowy
Fioletowy
Biały
Czarny
Rozmiar:
Minimalny
Mały
Normalny
Duży
Ogromny
Zamknij Tagi
Opcje
HTML:
NIE
BBCode
:
TAK
Uśmieszki:
TAK
Wyłącz BBCode w tym poście
Wyłącz Uśmieszki w tym poście
Kod potwierdzający: *
Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Skocz do:
Wybierz forum
grafomańskie wypociny
----------------
Ogłoszenia
Wydawcy
Poezja
Proza
Recenzje
Newsy+komentarze
Imprezy+spotkania
Literaci na Parnasie
Przegląd tematu
<table border="0" cellpadding="3" cellspacing="1" width="100%" class="forumline"> <tr> <th class="thCornerL" width="22%" height="26">Autor</th> <th class="thCornerR">Wiadomość</th> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row1"><span class="name"><a name=""></a><b>114</b></span></td> <td class="row1" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="http://picsrv.fora.pl/subSilver/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Post" title="Post" border="0" /><span class="postdetails">Wysłany: Sob 7:57, 02 Maj 2015<span class="gen"> </span> Temat postu: stawiana na Parnasie i Olimpie Poezji jest TANDETA</span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="postbody">8 komentarzy: <br /> <br /> Hania22 stycznia 2014 09:33 <br /> <br /> Towiersze, które czyta się ze ściśniętym gardłem i zdradziecką wilgocią pod powiekami... <br /> Odpowiedz <br /> <br />~~~~~~~~~~~~ <br /> <br /> Jadwiga Stolarczyk19 września 2014 13:23 <br /> <br /> Lecha Kamińskiego wiersze, to samo życie, spowiedź duszy bez ozdobników i blichtru, droga usłana cierniami i walką o jutro, utrwalona w wersach poezji i wierszach, wywierających u czytelników głęboką refleksję... <br /> Odpowiedz <br /> Odpowiedzi <br /> <br />~~~~~~~~~~~~~~ <br /> <br /> Krzysztof Chmielewski19 września 2014 15:06 <br /> <br /> istotnie. Da się to wyczuć. <br /> Odpowiedz <br /> <br />~~~~~~~~~~~~ <br /> <br /> <br /> Lech Kamiński20 września 2014 08:32 <br /> <br /> Dzięki Panie Krzysztofie, dobrze odebrał Pan przesłanie książeczki. Mam jeszcze jedną książeczkę "Miłość z jesiennym liściem". Rozeszła się wspaniale. A o bólu nikt nie chce czytać, ta rozchodzi się bardzo słabo. <br /> Dzięki Pani Jadziu, jest Pani bardzo miła <br /> Odpowiedz <br /> <br />~~~~~~~~~~~~~~ <br /> <br /> <br /> Jerzy Granowski8 kwietnia 2015 03:26 <br /> <br /> Recenzja <br /> Nie zrozumie ten, kto nie doświadczył <br /> <br /> <br />Cierpienie, smutek, radość, ból, znieczulenie, determinacja, rezygnacja i nadzieja w jednym czasie. Kto tego nie doświadczył może nie zrozumieć. Lech Kamiński w swej poetyckiej książce, zatytułowanej "Wiem że idę... nie wiem czy wrócę..." stara się wytłumaczyć czytelnikowi traumatyczne przejścia ludzi chorych. Niezależnie od tego czy zna to z autopsji, czy też z obserwacji innych osób, nie oczekuje litości, tylko zrozumienia istoty cierpienia. Książka podzielona jest na pięć cykli: "Mój Los", "Za bramą", "Szpitalna rzeczywistość", "Anioły" i "Mimo wszystko". <br /> <br /> Czy poezja potrafi znieczulić cierpienie? Ucieczka w poezję to sposób szczególnego znieczulenia. Gaszenie ognia ogniem, tłumienie bólu bólem. Dla autora to zaciskanie zębów jak w wierszu, pt. "Mój los": <br /> <br /> <br /> "zaciskam zęby i piszę wiersze <br /> o tym że ból jest kolorowy <br /> a igła ma kolec róży" <br /> (...) <br /> <br /> Wiersze tego zbioru poetyckiego nie należą do łatwych. Dzięki autorowi przeżyjesz nieznane dla większości czytelników zjawiska, nad którymi zaczniesz się pochylać i rozumieć. Mimo ludzkich nieszczęść i szczególnych doznań tchnie z wierszy optymizm życia i nadzieja... Warto sięgnąć po ten tomik by zrozumieć prawdę o życiu, by zastanowić się nad sobą i bliskimi, by pomyśleć nad losem bardziej potrzebujących. <br /> <br /> <br /> Jerzy Granowski <br /> <br /> Odpowiedz <br /> Odpowiedzi <br /> <br />~~~~~~~~~~~~~~~~ <br /> <br /> <br /> Lech Kamiński26 kwietnia 2015 08:19 <br /> <br /> Dzięki za dobre słowo Jerzy. To prawda, napisałem by zrozumieć, że jesteśmy wśród Was, ale często z zaciśniętymi zębami, czasem myślą daleko, a czasem zamykamy się w koncie sami, że wstydem że jesteśmy inni, że tracimy w rozmowie wątek, że problem na schodach. Żle urządzono dla nas ten świat <br /> Odpowiedz <br /> <br />~~~~~~~~~~~~ <br /> <br /> <br /> Anonimowy1 maja 2015 22:23 <br /> <br /> " A o bólu nikt nie chce czytać, ta rozchodzi się bardzo słabo." Panie Lechu, sam Pan pisze o sobie, że pisanie wierszy jest dla Pana wyrażaniem prawdziwego bólu. Mówiąc inaczej, jest to narkotyk uśmierzający ból, cierpienie. Co to ma wspólnego z tworzeniem poezji? Niewiele. Aby to zaczęło działać, aby stało się własnością czytelnika czy słuchacza musi spełnić wiele warunków artystycznych i społecznych. Przede wszystkim, to musi być poezją, a nie grafomaństwem. Poziom literacki pańskich wierszy jest żenująco niski. Nie ma w nich poezji jest wierszoklectwo nie mieszczące się w regułach poetyki, bo to ani rytmu , ani rytmu, ani metafory. Jako człowiek cierpiący zasługuje Pan na współczucie, ale jako wierszokleta - co najwyżej na prezentacje na jarmarkach i odpustach. To ostatnie raczej nie wchodzi w rachubę, bo Pan brzydzi się każdym miejscem blisko kościoła. Wg mnie ma Pan jeszcze szansę na pozostanie w pamięci najbliższych jako cierpiący, poetyzujący pacjent. Warunek ? Podszkolić się w poetyce, a może Pan zdąży coś dobrego jeszcze napisać. Jedna recenzja nieznanego filologa ( jeżeli juz skończył studia), dziennikarza-reportera-wolnego strzelca, to trochę za mało, aby się chwalić uznaniem. Na Pomorzu jest kilku dobrych literatów, jest oddział ZLP. Czy ma Pan pozytywne recenzje o swojej "twórczości"? Czy jest Pan członkiem ZLP? Reszta jest milczeniem. <br /> Odpowiedz <br /> Odpowiedzi <br /> <br /> <br /> Anonimowy1 maja 2015 22:31 <br /> <br /> Poprzedni wpis wykonała: Alicja Sowa, znana Panu z Facebooka, zbanowana z kawiarenki POEZJA i Koszalińskiej Grupy Poetyckiej za zwrócenie Panu uwagi, że na tych profilach popularyzowana i stawiana na Parnasie i Olimpie Poezji jest TANDETA. <br /> <br /><a href="http://literacka-kanciapa.blogspot.com/2013/01/recenzja-lech-kaminski-wiem-ze-ide-nie.html?showComment=1430544679049#c8561879155352705878" target="_blank">http://literacka-kanciapa.blogspot.com/2013/01/recenzja-lech-kaminski-wiem-ze-ide-nie.html?showComment=1430544679049#c8561879155352705878</a></span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1" class="spaceRow"><img src="http://picsrv.fora.pl/subSilver/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row2"><span class="name"><a name=""></a><b>111</b></span></td> <td class="row2" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="http://picsrv.fora.pl/subSilver/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Post" title="Post" border="0" /><span class="postdetails">Wysłany: Sob 7:54, 02 Maj 2015<span class="gen"> </span> Temat postu: Lech Kamiński - Wiem, że idę.. Nie wiem czy wrócę</span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="postbody">Recenzja: Lech Kamiński "Wiem, że idę.. Nie wiem czy wrócę (wiersze szpitalne) (WFW, 2012) <br /> <br />To nie debiutant, a doświadczony autor. Świadomy tego, co, po co i dla kogo pisze. Widać to i czuć. Ostatnie tomiki poetyckie, jakie miałem okazję opiniować, traktowały o miłości, życiu, jego przemijaniu… Ten traktuje o zmęczeniu tą śmiertelną chorobą… I kilkoma innymi. <br /> <br />Autor pisze o sobie, nie ma co ukrywać. To coś na kształt poetyckiej autobiografii, tudzież poezji autobiografizującej. Pisze szczerze, aż do bólu, brutalnie, bez specjalnego użalania się nad sobą. Choć może musi ból w poezji wykrzyczeć. I trochę zwrócić na siebie uwagę. Ale to chyba nie jest bezczelność z jego strony. Ani ekshibicjonizm. Nie. Ja tu czytam szczerość. I chęć pokazania jak to jest. <br /> <br />O litość autor ni prosi, co to to nie. Nawet sam o tym pisze, w słowie wstępnym. Więc litować się nie będę. Nie będę współczuł, bo i tego mu nie trzeba. Ale postaram się przekaz jego przetranskrybować na język przystępny i zrozumiały dla okazjonalnych czytelników poezji. <br /> <br />To jak cios prosto między oczy… albo w szczękę… Bohater wierszy, i sam autor, bo to jedna i ta sama osoba, od kilkunastu lat zmaga się z niewydolnością nerek. Co dwa, trzy dni przechodzi zabieg dializy, który trwa kilka godzin. Jest półsamodzielny, uziemiony, ubezwłasnowolniony przez chorobę. I nic nie pomaga. Nawet przeszczep. <br /> <br />Czytam tu o bólu. Niewysłowionym. Chyba tylko poezja, albo rewelacyjnie empatyczna proza może oddać jego część…, ale nigdy tego nie poczujemy… Mam nadzieję…, bo nikomu choroby nie życzę. <br /> <br />To poezja traktująca o utracie świadomości… O utracie chęci do dalszej egzystencji. Opis powolnej, nieuchronnej śmierci… Momentami agonii. <br /> <br />Jest tu tęsknota za normalnością. Za tym, by spokojnie kłaść się spać, we własnym, a nie szpitalnym łóżku. <br /> <br />Jest tu brak zgody na to, co się dzieje. Nienawiść? Chwilami, bardziej udręka… pretensja do świata, czemu ja. <br /> <br />Przyznam szczerze, że lektura sprawiła mi ból. Ale i czegoś nauczyła. Szacunku do siebie, doceniania tego kim jestem. Że jestem zdrowy, normalny, mogę chodzić, biegać, skakać… myśleć jasno. Nie proszę o śmierć… <br /> <br />I chyba teraz, każdemu, kto będzie narzekał na świat – pokażę ten tomik. I kilka innych książek, płyt, filmów, nawet znajomych – z ludźmi chorymi, niepełnosprawnymi. I tym, jak zdobywają swoje Himalaje. Prozą, poezją, muzyką, czynem, słowem…. <br /> <br />Znajdziecie tu, Drodzy Czytelnicy, 26 mocnych, dosadnych utworów poetyckich. Podzielonych na nie mniej makabryczne cykle: Mój los, Za bramą, Szpitalna rzeczywistość, Anioły i Mimo wszystko trudne. Warsztatowo – standardowo, jedne lepsze, inne gorsze. Raz wpadające w oko, raz nie do końca. Tworzą jednak silną, dobrze zorganizowaną, przemyślaną całość. Pozbawioną waty słownej, skupioną na kilku konkretnych pojęciach. <br /> <br />To zbiór godny polecenia. Z niecierpliwością czekam na kolejne teksty autorstwa Lecha Kamińskiego. <br /> <br /><img src="http://www.grafoman.fora.pl/images/galleries/1417578667554468eb5e6fb-546667-wm.jpg" border="0" /> <br /> <br /> <br />Tytuł: Wiem, że idę, nie wiem, czy wrócę…Wiersze szpitalne. <br />Autor: Lech Kamiński <br />Wydawca: Warszawska Firma Wydawnicza, 2012 Dziękuję za egz. do recenzji! <br />Stron: 65 <br />Poezja <br /> <br />Ocena: 9/10 <br /> <br />Krzysztof Chmielewski <br /> <br /><a href="http://literacka-kanciapa.blogspot.com/2013/01/recenzja-lech-kaminski-wiem-ze-ide-nie.html?showComment=1430544679049#c8561879155352705878" target="_blank">http://literacka-kanciapa.blogspot.com/2013/01/recenzja-lech-kaminski-wiem-ze-ide-nie.html?showComment=1430544679049#c8561879155352705878</a></span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1" class="spaceRow"><img src="http://picsrv.fora.pl/subSilver/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> </table>
fora.pl
- załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by
phpBB
© 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj